مهران کریمی ناصری که برای 18 سال در فرودگاه شارل دوگل پاریس زندگی می‌کرد و داستان زندگی اش الهام بخش فیلم ترمینال استیون اسپیلبرگ شد، روز شنبه در همان فرودگاه درگذشت.
مهران 77 ساله که چند هفته پیش به فرودگاه شارل دوگل بازگشته بود، بر اثر سکته قلبی در ترمینال F2 درگذشت.
وی از سال 1988 تا 2006 در این فرودگاه زندگی می کرد. او در ابتدا به دلیل نداشتن مدارک اقامت و بعدا به انتخاب خودش، در فرودگاه باقی ماند.
مهران سال ها روی یک نیمکت پلاستیکی قرمز می خوابید، با کارمندان فرودگاه دوست بود، در دستشویی کارکنان فرودگاه دوش می‌گرفت، خاطرات روزانه اش را می نوشت، مجله می خواند و مسافران را نگاه می کرد.
کارکنان فرودگاه به او لقب لرد آلفرد داده بودند، و در بین مسافران تقریبا مشهور بود.
ناصری در سال 1945 در مسجد سلیمان، از پدری ایرانی و مادری انگلیسی به دنیا آمد. او در سال 1353 برای ادامه تحصیل از ایران راهی انگلستان شد و وقتی به ایران برگشت به خاطر اعتراض به شاه زندانی شد و سپس بدون پاسپورت اخراج شد.
وی از چندین کشور اروپایی درخواست پناهندگی سیاسی کرده بود و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در بلژیک به او مدارک پناهندگی داد، اما کیف حاوی مدارک پناهندگی اش در ایستگاه قطار پاریس به سرقت رفت. پلیس فرانسه او را دستگیر کرد اما به دلیل نداشتن مدارک رسمی نتوانست او را دیپورت کند او در نهایت در آگوست 1988 در فرودگاه شارل دوگل ماند.
پس از مدتی ناصری بالاخره مدارک پناهندگی خود را دریافت کرد، اما از امضای اسناد خودداری و چندین سال دیگر در فرودگاه ماند تا اینکه در سال 2006 در بیمارستان بستری و سپس به کمپ پناهندگان پاریس منتقل شد.
داستان زندگی ناصری، الهام بخش فیلم ترمینال استیون اسپیلبرگ بود که در سال 2004 با بازی تام هنکس ساخته شد. همچنین یک فیلم فرانسوی به نام گمشده در ترانزیت و اپرایی به نام پرواز نیز بر اساس زندگی او ساخته شده است.
