در حالی که بسیاری از افراد ممکن است آرزوی اقامت دائم کانادا را داشته باشند، اما سفر همیشه آسان نیست.
من زمانی دانشجوی بین المللی در کانادا بودم و پس از گرفتن مدرک، اکنون به عنوان یک جوان حرفه ای در تورنتو کار می کنم. خوشبختانه، من برای برنامه Express Entry در اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) واجد شرایط شدم.
نحوه کار به این صورت است: شما یک پروفایل آنلاین ایجاد می کنید و با استفاده از امتیاز سیستم رتبه بندی جامع (CRS) رتبه بندی می شوید. آنها مواردی مانند سن، مهارت های زبانی، تحصیلات، تجربه کاری و موارد دیگر را برای محاسبه امتیاز شما در نظر می گیرند.
به عنوان فردی که در حال حاضر این فرآیند را طی کرده، پنج چیز وجود دارد که آرزو می‌کنم قبل از درخواست برای اقامت دائم کانادا می‌دانستم.
هزینه ها واقعاً بالا هستند
در مقایسه با روند سریع و مقرون به صرفه دریافت مجوز کار یا تحصیل در کانادا، مسیر اقامت دائم هزینه زیادی برای من و خانواده ام داشت. من کاملاً غافلگیر شده بودم.
هزینه درخواست به تنهایی 1325 دلار است و این شامل هزینه های اضافی برای مواردی مانند بیومتریک، گواهی پلیس، مدرک تحصیلی، امتحانات پزشکی و آزمون های زبان نمی شود. در مجموع، اگر همه این کارها را خودتان انجام دهید، حدود 2500 دلار است.
من همچنین یک وکیل مهاجرت استخدام کردم تا به من کمک کند، که برای آن تقریباً 3000 دلار هزینه کرده ام.
واجد شرایط بودن هیچ تضمینی برای دریافت اقامت نیست
اگر شما یک کارگر یا شخص تازه فارغ التحصیل هستید که به دنبال درخواست برای اقامت دائم در کانادا هستید، باید معیارهای خاصی را رعایت کنید. عواملی مانند سن، مدرک تحصیلی و تجربه کاری برای ایجاد امتیاز در نظر گرفته می‌شوند که IRCC از آن برای تعیین واجد شرایط بودن شما استفاده می‌کند.
از آنجایی که من جوان تر هستم و مدرک لیسانس از یکی از دانشگاه های کانادا دارم، فقط به یک سال تجربه کار تمام وقت نیاز داشتم تا از نظر فنی واجد شرایط باشم. ساده به نظر می رسید، درست است؟
اشتباه است. همانطور که معلوم شد، این فقط یک حداقل بود. بعد از گذشت یک سال، نمره من هنوز خیلی پایین بود و IRCC متقاضیانی را با نمره های زیر یک آستانه خاص نمی پذیرفت.
تا زمانی که دو سال تجربه کاری را به پایان رساندم، امتیازم آنقدر بالا رفت که بالاخره یک دعوت نامه برای درخواست (ITA) دریافت کردم.
دعوت به ثبت درخواست تنها اولین قدم است
وقتی بالاخره دعوتنامه درخواست (ITA) را دریافت کردم، احساس کردم که یک برد بزرگ است. اما نمی دانستم، این تازه شروع یک نبرد دیگر بود.
پس از اینکه IRCC شما را انتخاب کرد، بسته به اینکه اهل کجا هستید، باید اسناد اضافی را ارسال کنید. برای من، این به معنای دریافت گواهی نامه ترخیص پلیس (PCC) از هند بود تا نشان دهد که من سابقه کیفری ندارم.
مشکل این بود که قرار ملاقات برای PCC برای شش ماه آینده رزرو می شد و من فقط دو ماه فرصت داشتم تا تمام مدارکم را ارسال کنم. چاره ای نداشتم جز اینکه از فرصت استفاده کنم و یک جلسه حضوری را امتحان کنم.
وسط یک طوفان زمستانی بیرون از دفتر شش ساعت در صف ایستادم.
این یک آزمون واقعی برای استقامت بود، اما دیدن اینکه چند نفر با من در یک قایق بودند و چقدر فرآیند جمع آوری مدارک پیچیده و زمان بر است، چشم من را باز کرد.
خیلی به کمک نیاز داشتم
اقدام به دریافت اقامت دائم کانادا یکی از پر استرس ترین و احساسی ترین تجربیات زندگی من بوده است. بدون حمایت دوستان، خانواده و شریک زندگیم نمی توانستم از پس آن بر بیایم.
آنها در هر مرحله کنار من بودند، از تماشای من که ساعت‌ها روی لپ‌تاپم برای آپلود اسناد صرف می‌کردم تا وقتی که به خاطر زمان‌های طولانی انتظار گریه می‌کردم، به من آرامش می‌دادند. حتی انجام کمی تحقیق بیشتر برای کمک به من بسیار معنی داشت.
داشتن افراد در کنار من کاملاً حیاتی بوده است.
یک طرح اضطراری بسیار مهم است
من با بسیاری از دانشجویان بین‌المللی و کارگران خارجی که در موقعیتی مشابه من هستند صحبت کرده‌ام، و مشخص شده است که با معوقات عظیمی که IRCC با آن مواجه است، همیشه خطر عدم دریافت ITA به موقع قبل از منقضی شدن مجوز کار وجود دارد.
قبل از اینکه بالاخره ITA خود را دریافت کنم، شخصاً مجبور بودم انواع برنامه های اضطراری، از ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد تا تمدید مجوز کارم را در نظر بگیرم.
