سارا مالینگ، عضو کالج سلطنتی چشمپزشکان بریتانیا میگوید، از لحظهی تولد تا مرگ از چشمهایمان استفاده میکنیم. آنها درست مانند قلبمان برای ما کار میکنند. وقتی میدویم، ضربان قلبمان تندتر میشود و در نهایت سرعتمان را کاهش میدهیم. اما بر خلاف قلب، خسته شدن چشم ها باعث نمیشود دیگر به جایی نگاه نکنیم.
ما به ندرت به بررسی و معاینه آنها فکر میکنیم. و این همان چیزی است که روز جهانی بینایی ۱۲ اکتبر، میخواهد تغییر بدهد.
پیتر هولند، مدیر اجرایی سازمان بینالمللی پیشگیری از نابینایی (IAPB) که پیشنهاد این روز را داده است میگوید: ما میخواهیم تا جای ممکن این پیام را به مردم بیشتری برسانیم که مراقبت از چشمهایشان مهم است.
لوسی اووِن، روزنامهنگار بیبیسی اخیراً توانسته با یک آزمایش عادی بیناییاش را نجات دهند.
او از سن ۱۶ سالگی از لنزهای تماسی استفاده میکرد و در پنجاه و چند سالگی متوجه شد گاهی اوقات در چشم راستش جرقههای سفید میبیند.
وی گفت، این اتفاق یکی دو بار در روز اتفاق میافتاد و کمی غیرعادی به نظرم میرسید، اما برای بررسی آن عجله نکردم و به طور منظم هم به چشمپزشک مراجعه نمیکردم.
اما با ادامه یافتن جرقه ها، او سرانجام برای معاینه رفت و بیناییسنج متوجه شد شبکیه چشم راست در حال جدا شدن است.
لوسی یک عمل فوری۴۰ دقیقه ای روی چشم راستش انجام و بعد از چند ساعت مرخص شد. سپس یک هفته در خانه استراحت کرد تا بینایی اش به حالت اول برگردد.
وی گفت، اکنون به تنها چیزی که می توانم فکر کنم این است که چقدر خوش شانس بودم که پیش چشم پزشک رفتم و آنها توانستند به این سرعت مرا عمل کنند.»
اما دسترسی به متخصصان مراقبت از چشم ممکن است برای مردم کشورهای فقیرتر میسر نباشد و امسال روز جهانی بینایی میخواهد توجهها را به این موضوع جلب کند.
پیتر هولند میگوید، برای سلامت و مراقبت از چشم به برنامهها و سیاستهای ملی نیاز است تا مردم بتوانید به منابع لازم دسترسی پیدا کنند.
بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار، حدود ۲.۲ میلیارد نفر در سراسر جهان دچار اختلال بینایی یا نابینایی هستند و بدون سرمایهگذاری در اقدامات پیشگیرانه، این تعداد به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط و در جوامع بومی و دورافتاده افزایش خواهد یافت.
گزارش سازمان بینالمللی کار میگوید، در سال ۲۰۲۰، حدود ۱۳ میلیون نفر در سن کار در سراسر جهان با اختلال بینایی ناشی از شغل، زندگی میکردند. اختلالات بینایی مرتبط با کار سومین عامل بزرگ در مشکلات مرتبط با بینایی است.
بر اساس این گزارش، خطرات محل کار برای چشم ها شامل نگاه کردن به طیفهای نور مرئی و نامرئی مانند اشعه فرابنفش و فروسرخ در کسانی است که در فضای باز کار میکنند، مانند کسانی که در کشاورزی، جنگلداری، ساخت و ساز یا شیلات است که میتواند باعث آب مروارید شود.
همچنین کارگرانی که در معرض آسیبهای مکانیکی مانند ذرات پرتاب شونده که با سرعت بالا و یا دمای بالا به چشم برخورد میکنند و نیازمند تجهیزات حفاظتی مناسب هستند.
و مورد دیگر این گزارش، خستگی چشم ناشی از نگاه به صفحه نمایش کامپیوتر. که اغلب افراد فاصله ثابت بین چشمان خود و صفحه نمایش را حفظ میکنند و باعث میشود که عضلات چشم انحنای نسبتاً تغییرناپذیری داشته باشند و منجر به مشکلات مربوط به چشم و بینایی شود.