سازمان ملل متحد می گوید، نیمی از کشورهای جهان سیستمهای هشدار اولیه چندجانبهای که می تواند بلایای طبیعی را پیش بینی کند ندارند، در نتیجه آمادگی لازم برای مقابله با این بلایا را نیز ندارند.
این گزارش توسط دو آژانس سازمان ملل متحد، دفتر کاهش خطر بلایا (UNDRR) و سازمان جهانی هواشناسی (WMO) منتشر شده است.
در این گزارش آمده است، کمتر از نیمی از کشورهای کمتر توسعه یافته و تنها یک سوم از کشورهای کوچک و جزیرهای در حال توسعه، مجهز به سیستم هشدار اولیه چندجانبه هستند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت، جهان برای حفاظت از جان و زندگی مردم که در خط مقدم اقدامات مهم قرار دارد، سرمایه گذاری نمیکند.
وی افزود، کل جمعیت کره زمین از بلایای طبیعی و متوالی آب و هوایی غافلگیر میشوند، زیرا مکانیسمی برای جلوگیری از آنها وجود ندارد. در حال حاضر سرمایهگذاری در سیستمهای چندجانبه هشدار، بیش از هر زمان دیگری ضروری است.
سیستم های چند جانبه قادرند برای مثال در مورد خطر روانگرایی خاک پس از زلزله یا رانش زمین و یا در مورد تهدیدهای اپیدمیولوژیک پس از بارندگیهای شدید به مردم هشدار دهند.
این گزارش کشورهای جهان را بر اساس میزان استفاده از سیستمهای هشدار چند جانبه در گروههای ضعیف، متوسط، خوب و کامل طبقهبندی کرده است. در دو دسته اول نرخ مرگ و میر هشت برابر بیشتر می باشد.
در مارس 2022 سازمان ملل اعلام کرد قصد دارد یک سیستم هشدار در برابر پدیدههای شدید آب و هوایی و تغییرات اقلیمی را در 5 سال برای تمام مردم روی زمین فعال کند.
قرار است برنامه های عملی این سازمان در دستیابی به این هدف بلندپروازانه در کنفرانس آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP27) که در ماه نوامبر در مصر برگزار می شود، ارائه شوند.
گوترش گفت، رویدادهای آب و هوایی شدید اجتناب ناپذیر هستند. اما قرار نیست همواره به فاجعههای مرگبار ختم شوند.
اخیرا پاکستان با بدترین فاجعه آب و هوایی تاریخ خود روبرو بود که نزدیک به 1700 تن جان خود را از دست دادند.
گوترش می گوید، با افزایش میزان انتشار گازهای گلخانهای، رویدادهای شدید آب و هوایی در سراسر جهان افزایش می یابند. به گزارش سازمان جهانی هواشناسی (WMO)تعداد بلایای طبیعی بین سالهای 1970 تا 2019 که به دلیل تغییرات آب و هوایی رخ داده اند، پنج برابر شده است.
پتری تالاس، دبیر کل WMO می گوید، این روند در آینده نیز ادامه خواهد داشت. و سیستمهای هشدار زودهنگام یک اقدام مؤثر در سازگاری با آب و هوا بوده و میتواند جان انسانها را نجات داده و هزینهها را کاهش دهد.