Bonnie Eklund یک کانادایی که به عنوان پرستار در ایالات متحده آموزش دیده و کار می کند، می خواهد به B.C. بازگردد، اما تشریفات اداری و هزینه های مربوط به آن بسیار زیاد است.
هنگامی که Bonnie Eklund در دهه 1990 به عنوان یک پرستار فارغ التحصیل شد، مشاغل پرستاری تمام وقت کمی در کانادا وجود داشت. اما ایالات متحده به طور فعال در حال جذب نیرو بود.
بنابراین او برای شغل به جنوب نقل مکان کرد و پس از یک سال به مدرسه بازگشت تا یک برنامه کارشناسی ارشد را تکمیل کند که او را به عنوان یک پزشک پرستار واجد شرایط می کرد. ارائه دهنده مراقبت های اولیه که تقریباً مانند یک پزشک است و می تواند اختلالات را ارزیابی و درمان کند، و خدمات تشخیصی و مراجعه به متخصصین را ارائه دهد.
اکنون، 25 سال بعد، او مایل است به عنوان یک پرستار خانواده در کانادا B.C. به کار بازگردد. اما فرآیندی پرهزینه و دست و پا گیر در مقابل او قرار دارد.
او موانع بازگشت خود را به ویژه گیج‌کننده می‌داند، زیرا پرستاران می‌توانند مستقیماً به رفع کمبود پزشک خانواده در بریتیش کلمبیا کمک کنند، جایی که تخمین زده می‌شود 20 درصد از جمعیت بدون پزشک خانواده هستند.
حتی در شرایطی که این استان ساختار جدیدی را برای پرداخت حقوق پزشکان خود اعلام کرده است که حقوق آنها را افزایش داده و شرایط کاری را بهبود بخشیده، اما پرستاران آموزش دیده خارجی ممکن است واجد این شرایط نباشند.
Eklund گفت: ما مانند یک پزشک مراقبت های اولیه عمل می کنیم و اجازه دادن به ما برای کار در کانادا می تواند به مشکل کمبود ارائه دهندگان مراقبت های اولیه کمک کند. برای من، بازگشت به کانادا یک مصیبت است و من حدس می‌زنم 10 تا 15 هزار دلار برایم هزینه خواهد داشت.
Eklund گفت، او در سال 2003 مجوز خود را دریافت کرده و از آن زمان تاکنون در 9 ایالت مختلف کار کرده است، در برخی از آنها زندگی کرده و برخی مجوز خود را دریافت کرده تا بتواند بیماران را به صورت آنلاین ویزیت کند.
برای اینکه بتواند به کانادا نقل مکان کند، باید تاییدیه شغلی را از هر یک از 9 ایالت ارائه کند و پس از یک دوره دو روزه در یک امتحان عملی شرکت کند تا ثابت کند می تواند در سطح مورد نیاز در B.C کار کند.
Eklund که به عنوان یک پرستار ثبت نام شده در استان زادگاهش ساسکاچوان تحصیل کرده است، گفت، احتمالاً یک سال طول می کشد تا همه چیز را انجام دهم.
او گفت، می‌خواهد در کانادا زندگی کند و پسرش را که اکنون هفت ساله است، در کشوری امن‌تر بزرگ کند. هنگامی که او در تابستان به کانادا رفت، دوستانش به او اطمینان دادند که برای یافتن شغل در مراقبت های بهداشتی مشکلی نخواهد داشت.
اما او این سوال را مطرح می‌کند که آیا پول و زمانی که برای اعتباربخشی صرف می‌کند ارزشش را دارد یا خیر، به‌ویژه از آنجایی که از ایالات متحده، جایی که پرستاران بیشتر از کانادا حقوق می‌گیرند، دستمزد کمتری خواهد گرفت.
این فرآیند باید ساده شود و پرستاران اگر گواهینامه دارند و بدون هیچ گونه دعوا یا مسائل دیگر در کشور دیگری کار کرده اند، نباید ملزم به اثبات صلاحیت حرفه ای خود باشند.
Eklund گفت، ممکن است از ایالات متحده نقل مکان نکند یا به ونکوور نقل مکان کند و به شغلی در ایالت واشنگتن رفت و آمد کند، جایی که مجوز دارد. ترجیح او کار و زندگی در کانادا است و مایل است این روند را ساده تر ببیند.
او گفت: من می توانم به کمبود ارائه دهندگان مراقبت های اولیه کمک کنم. امیدوارم این کار را انجام دهم.
کالج پرستاران و ماماهای B.C، که به پرستاران و همچنین پرستاران روانپزشکی ثبت شده مجوز می دهد، در وب سایت خود می گوید، اعضایی که مایل به کار در بریتیش کلمبیا هستند، نیاز به ارائه تأییدیه های شغلی، بررسی سوابق کیفری، و بازبینی توسط کالج برای نشان دادن تضمین کیفیت، حفظ دانش و مهارت ها و پرداخت هزینه های ثبت نام هستند.
