قاضی دادگاه عالی BC دریافت، صاحبان سگی که صورت یکی از دوستانشان را گاز گرفته بود، سهل انگاری نکرده اند و به همین دلیل ملزم به پرداخت خسارت به قربانی نیستند.
طبق قضاوت قاضی Maria Morellato، زن ونکووری، Linda Evans نتوانست ثابت کند که صاحبان سگ Erin Berry و Sophie Andersonمیدانستند که حیوان به طور بالقوه خطرناک است.
این حکم تحت دکترین scienter صادر شده است که حیوانات اهلی را بی ضرر فرض می کند و مسئولیت حمله مستلزم اثبات این است که صاحب آن می دانسته حیوان مورد نظر تمایل به ایجاد نوع خسارتی که به شاکی وارد کرده، داشته است.
Morellato در حکم خود نوشت، Evans در 11 نوامبر 2017 به یک مهمانی شام در خانه Berry و Anderson در وست اند ونکوور رفت. در اواخر شب، در حالی که مهمانان آماده رفتن بودند، Evans برای نوازش سگ خم شد و ناگهان مورد حمله قرار گرفت.
این حمله منجر به از دست دادن خون قابل توجهی شد و زخمی به شکل هلالی روی پیشانی Evans ایجاد کرد و بر روی استخوان گونه او بریدگی ایجاد شد. دکتری که او را معالجه کرد اشاره کرد، عضله در معرض دید قرار گرفته است.
این سگ یک سگ سه پا که از نژاد مختلط نجات یافته از تایلند است، مدت کوتاهی پس از حمله قربانی را رها کرد.
پس از فروپاشی دوستی آنها، Evans از Berry و Anderson شکایت و تقاضای غرامت کرد.
دفاع Berry و Anderson این بود که در حالی که حمله ناخوشایند بود، آن سگ تمایلی به ایجاد آسیب نداشت. آنها همچنین استدلال کردند، مسئولیتی ندارند زیرا آسیب قابل پیش بینی نبود.
دادگاه شنید که Berry و Anderson این سگ را در بهار سال 2017 خریداری کرده اند و این سگ قبلا افراد و سگ های دیگر را گاز گرفته است که منجر به دریافت آموزش اطاعت به او شده است. این سگ همچنین پدر Berry را گاز گرفته بود.
Morellato مینویسد: شواهدی که پیش روی من است نشان میدهد این سگ قبلا رفتاری تهاجمی نسبت به سگ های دیگر داسته که پس از آموزش رفتارش بهبود یافته است. هیچ مدرکی دال بر پرخاشگری نسبت به سگ های دیگر یا حوادث گازگرفتگی در پی این آموزش وجود نداشت.
وکیل شاکی تأکید کرد، حادثه پدر خانم Berry پس از آموزش رخ داده است، و گفت این شاهدی بر تمایل مستمر (به گاز گرفتن) است.
Morellato گفت، پس از بررسی دقیق موضوع این نتیجه رسیدم حادثه مربوط به پدر خانم Berry به طور کلی، ثابت نمی کند این سگ منبع خطر بوده یا اینکه او تمایل آشکاری به گاز گرفتن داشته است.
Morellato نوشت، چون Berry و Anderson قبلاً یک متخصص رفتار سگ را استخدام کرده بودند و نه یک دامپزشک و نه متخصص توصیه نکرده بودند دهان او را ببندند، آنها استاندارد معقولی از مراقبت ارائه کرده بودند.