دولت فدرال کمی قبل از پایان سال ۲۰۲۲، مدت زمان حمایت از حقوق مولف را بیش از ۲۰ سال اضافه کرد.
قانون حمایت از حقوق مولف در زمینه آثار اصلی دارای ماهیت ادبی، نمایشی، موسیقیایی یا هنری تا تاریخ ۳۰ دسامبر، در طول حیات هنرمند و بیش از ۵۰ سال پس از مرگ وی اعمال می‌شد. مقررات جدید این حقوق را در طول حیات هنرمند و ۷۰ سال پس از مرگ وی رعایت خواهد کرد.
کانادا در توافقنامه کانادا-ایالات متحده-مکزیک متعهد شده بود قانون کپی رایت را همچون ایالت متحده، اجرایی کند. در ایالت متحده از سال ۱۹۹۸، قانون حمایت از حق مولف تا ۷۰ سال پس از مرگ هنرمند به اجرا درآمده است. این توافقنامه تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ به کانادا فرصت داده بود تا از مفاد قرارداد پیروی کند.
فرانسوا فیلیپ شامپاین، وزیر نوآوری دولت در بیانیه ای اعلام کرد، این تغییرات وضعیت کانادا را در شرایطی برابر با بسیاری از کشورهای دیگر مانند بریتانیا و استرالیا قرار می‌دهد.
با اجرایی شدن این قانون، از حقوق آثار هنری که می‌توانستند پس از تاریخ اول ژانویه بدون مجوز و رعایت حق کپی رایت مجدداً منتشر یا مورد استفاده قرار گیرند، ۲۰ سال دیگر حفاظت خواهد شد.
برای مثال، مالکیت اثر ادبی Anne of Green Gables در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۸۳ و در کانادا در سال ۱۹۹۲ در اختیار بخش عمومی قرار گرفت که پس از آن اقتباس‌ها و تجدید چاپ‌های متعدد و مجموعه‌ای از پیش درآمدها و دنباله‌های این اثر منتشر شد.
مالکیت عمومی همچنین به کتابخانه‌ها، موزه‌ها و بایگانی‌ها اجازه می‌دهد از این آثار برای اهداف تحقیقاتی تاریخی، از جمله انتشار آرشیو و اسناد مهم شخصیت‌های سیاسی جهان و سران کشورها استفاده کنند.
این قانون عطف به ماسبق نمی شود، اما قوانین آن برای هر نویسنده، آهنگساز یا فیلمنامه نویسی که آثارش تا سال ۲۰۴۳ به مالکیت عمومی اضافه می‌شد اعمال خواهد شد. این به آن معناست که تا ۲۰ سال آینده هیچ اثر جدیدی وارد حوزه مالکیت عمومی کانادا نخواهد شد.
این تصمیم با انتقاد دانشگاهیان روبرو شده است. دانشگاهیان، کتابداران، بایگانی‌ها و موزه‌ها معتقدند این امر توانایی آن‌ها را برای دسترسی به صدها اثری که بیشتر آن‌ها دیگر ارزش تجاری ندارند محدود خواهد کرد. بسیاری از آثار ممکن است ارزش فرهنگی تاریخی زیادی داشته باشند، اما دیگر فاقد ارزش تجاری هستند.
مایکل گیست، دارنده کرسی تحقیقات کانادا در حوزه حقوق تجارت اینترنتی و الکترونیکی در دانشگاه اتاوا می‌گوید، تاخیر ۵۰ ساله پس از مرگ مولف، منجر به مرگ آفرینش آثار جدید خواهد شد.
او توضیح می‌دهد، حمایت از آثار برای تعداد کمی از مردم منفعت تجاری دارد و این قانون می‌توانست با اضافه کردن یک بند انتخابی مربوط به کسب رضایت از صاحبان حقوق آثاری که هنوز ارزش تجاری دارند، حل شود.
به گفته وی، این قانون جدید مشکلات مربوط به محدودیت دسترسی یا استفاده از آثار یتیم، یعنی آثاری که دسترسی به دارندگان حقوق آن‌ها آسان نیست، را گسترش خواهد داد.
گیست همچنین معترض است که هیئت دولت در ماه دسامبر تصمیم به تعیین تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون از تاریخ ۳۰ دسامبر گرفته، ولی هیچ اطلاعیه‌ای در این زمینه منتشر نکرده است. بسیاری از مردم با شنیدن این خبر از خواب بیدار شده و از مواجهه با آن شوکه شده‌اند. چرا که این چیزی است که کانادا در حال برنامه‌ریزی و انجام آن بوده اما پوشش خبری بسیار کمی در خصوص آن صورت گرفته است.
