بخشی از تاریخچه شهر ونکوور در پیتزا

وقتی تاریخ جهانی پیتزا را می خوانید، ونکوور نقش اصلی را بازی نمی کند. این افتخار به ناپل یا نیویورک خواهد رسید.

اما پیتزا می تواند به ما در درک تاریخ قرن گذشته ونکوور کمک کند: داستانی از مهاجرت، چندفرهنگی، کارآفرینی، هنر، نوآوری و تجارت.

پیتزای مدرن در قرن هجدهم یا نوزدهم در جنوب ایتالیا سرچشمه گرفت و این غذا همیشه با کشور مبدأ آن مرتبط بوده است: در داستان ها آمده است پیتزای کلاسیک مارگریتا به نام ملکه مارگریتا ایتالیا نامگذاری شده است که روی آن از ریحان سبز، پوشیده شده با موزارلا سفید و سس گوجه فرنگی قرمز برای هماهنگی با رنگ های پرچم ایتالیا پوشیده شده است.

پیتزای ونکوور از زمان ورودش به اینجا در حدود 70 سال پیش، مانند خود شهر توسط مردمی از سراسر جهان شکل گرفته است.

برخی از ایتالیایی‌های آمریکایی و ایتالیایی‌های کانادایی، خالص‌گرا هستند و به شدت به یک ایده خاص و سفت و سخت وفادار هستند که چگونه پیتزا، غذای بهشتی، باید یا نباید آماده شود.

Anthony Falco یک مشاور بین‌المللی پیتزا مستقر در نیویورک، این نوع بنیادگرایی را دنبال نمی‌کند.

Falco در آستین تگزاس بزرگ شد و می گوید، او از آن وفاداری‌های خاص به پیتزای شیکاگو یا نیویورک یا هرجای دیگر عاری است.

او که با پیتزافروشی ها در بیش از 20 کشور در چهار قاره کار کرده است، می گوید، پیتزا اکنون غذای جهان است.

Falco گفت: بدون مکزیک پیتزا وجود ندارد، زیرا گوجه فرنگی از مکزیک به ایتالیا آورده شده است. موزارلا دی بوفالا از شیر گاومیش آبی، گونه‌ای که منشأ آن در شبه قاره هند است، تولید می‌شود. ریحان بومی آسیای جنوب شرقی است و گندم از خاورمیانه آمده است.

پس تنوع شهری چند فرهنگی و ساحلی مانند ونکوور نیز در پیتزاهای آن منعکس شود.

یکی از نسخه‌های تاریخ پیتزا در ونکوور، ورود این غذا را به یکی از مشهورترین موسسات شهر نشان می‌دهد: Penthouse Night Club.

چهار برادر Filippone این مکان را در دهه 1940 افتتاح کردند، آنها از جنوب ایتالیا آمده بودند و اغلب جوانان ایتالیایی جنوبی را برای کار در Penthouse استخدام می کردند. در سال 1949، یک آشپز جوان به نام Giuseppe Cipriano از ناپل که زادگاه پیتزا محسوب می شود، در آشپزخانه Penthouse مشغول به کار شد و در آنجا شروع به تهیه پیتزا کرد.

این اولین پیتزاهایی بودند که در ونکوور سرو می شدند. این غذا بلافاصله در بین مشتریان محبوب نشد. Cipriano و خانواده اش به راه اندازی رستوران های خود ادامه دادند.

اسمیت که در سال 2019 در سن 86 سالگی درگذشت، در سال 2008 به عنوان یکی از شخصیت‌های بزرگ در ونکوور مردی که از اوایل دهه 1950 در بخش‌های خاصی از فرهنگ ونکوور نقش ثابتی داشته است، توصیف شد..

اسمیت که از یک خانواده یهودی فقیر بود، پس از فارغ التحصیلی از مدرسه متوسطه Kitsilano ونکوور در سال 1951 به سانفرانسیسکو نقل مکان و در آنجا پیتزا را کشف کرد. او این غذا را به خانه آورد، ابتدا برش ها را در Pacific National Exhibition فروخت، سپس اولین پیتزا فروشی ونکوور: Snackery، در 15th and Granville افتتاح کرد.

Falco مشاور پیتزا مستقر در نیویورک، در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 در سیاتل زندگی می کرد، و اغلب از ونکوور بازدید می کرد، جایی که پیتزاهای باکیفیت ارزان او را شگفت زده کرد.

او گفت: این خیلی تازگی دارد که بتوانیم یک تکه پیتزا با یک دلار دریافت کنیم، ما در سیاتل چنین چیزی نداشتیم.

در اوایل دهه 2000، چندین فروشگاه ونکوور با قیمت‌های همیشه پایین‌تر با یکدیگر مبارزه کردند: هر قطعه 99 سنت، 93 سنت، 87 سنت.

در برخی موارد، عنصر مخفی این قیمت ارزان سرقت بود.

Dave Jones بازرس اداره پلیس ونکوور که از سال 1995 تا 2003 مسئول مرکز شهر بود، به سرعت متوجه شد پنیر بیشترین موارد سرقت شده از سوپرمارکت های مرکز شهر است. او گفت دزدان اغلب قطعات بزرگ پنیر را در شلوارهای خود از فروشگاه ها می دزدیدند، و آن را به پیتزا فروشی های مجاور می فروختند.

در اوایل دهه 2000، او و تیمش از تعداد انگشت شماری پیتزا فروشی که می‌دانستند پنیر دزدیده شده می‌خرند، اجتناب کرده و ترجیح میدادند پیتزای خود را از جای دیگر بخرند.

او گفت، امروز هیچ اطلاعی از بازار سیاه مشابه ندارد و نمی خواهد مردم را از حمایت از پیتزافروشی های محلی منصرف کند. اما، در طول آن جنگ‌های بی‌سابقه دو دهه پیش، پنیر دزدی یکی از راه‌هایی بود که برخی اپراتورها هزینه‌های گران‌ترین ماده خود را کاهش دادند.

همانطور که Falco می گوید، پیتزا غذای جهانی است، می توانید طیف وسیعی از تأثیرات بین المللی را در ونکوور بچشید.

به عنوان مثال، دانه‌های کنجد متمایز روی پیتزاهای Uncle Fatih، بنیانگذار شرکت Fatih Ilcin که اصالتاً اهل ترکیه است، وجود دارد.

دختر او Naz McCarney گفت: او فکر می‌کرد که این یک راه جالب و سرگرم‌کننده برای گنجاندن کمی فرهنگ ترکی در پیتزا است.

Leo Sarantopoulos بنیانگذار پیتزای Zaccary، یک مغازه کوچک در خیابان Oak می گوید، تنها یک مدل خمیر را به مدت سه دهه ورز داده است.

امروزه، Zaccary ساعات کار محدودی دارد، Sarantopoulos یک فرآیند دقیق را دنبال می کند و سس پیتزا را روزانه در دسته های کوچک درست می کند تا ترش نشود.

Sarantopoulos مانند بسیاری از یونانی کانادایی های دیگر، پیتزاهای خود را به جای اینکه مستقیماً در فر قرار دهد، در تابه می پزد. یونانی ها برخی از قابل توجه ترین نوآوری های پیتزای کانادا را خلق کرده اند.

خانواده Kolitsas با ساخت پیتزای سبک رجینا (خمیر ضخیم، گوشت روی هم، تکه‌های مربع بریده شده) در پایتخت Saskatchewan از دهه 1970 اعتبار دارند.

اعتقاد بر این است که Sam Panopoulos پیتزای هاوایی را اختراع کرد و برای اولین بار آناناس کنسرو شده را به عنوان تاپینگ در پیتزا فروشی خود در جنوب انتاریو در دهه 1960 اضافه کرد. در حالی که پیتزای هاوایی در سرتاسر جهان محبوب است، توسط دیگران مورد تحقیر قرار گرفته است. این کار واکنش بین المللی را برانگیخت و رئیس جمهور ایسلند از ممنوعیت این میوه به عنوان رویه پیتزا حمایت کرد و سفیر ایتالیا در بریتانیا علناً آن را به عنوان “مشکلی بزرگ” محکوم کرد.

پیتزا فروشی های متعلق به کانادایی های هندی یکی از بخش های مهم در بسیاری از شهرهای کانادا به ویژه شهرهای BC است.

یکی از محبوب ترین پیتزاهای ونکوور Supreme Pizza است که توسط گروهی از برادران افتتاح شد. آنها اصالتاً اهل پنجاب هستند، Supreme را در Victoria Drive در سال 1985 افتتاح کردند.

در حالی که بسیاری از پیتزاهای هندی شامل تاپینگ‌هایی مانند تندوری و مرغ کره‌ای هستند، Supreme غذاهای استانداردتر: پپرونی، فلفل، قارچ دارد ولی اغلب مشتریان پیتزای سبک هندی به معنای افزودن زنجبیل، گشنیز و ادویه جات در فر قدیمی مغازه را درخواست می کنند. این ترکیب به سبک هندی باعث می شود پیتزا ​​تند باشد و فر قدیمی آن را بسیار ترد می کند. هیچ کدام از گزینه ها در منوی Supreme فهرست نشده اند.

زمانی که Paul Natrall یکی از اعضای Squamish First Nation کودکی بود که در قلمرو Squamish در North Shore بزرگ می‌شد، مادربزرگ‌هایش برای تهیه پیتزا از بانوک استفاده می‌کردند. نانی مسطح که برای بسیاری از مردم بومی آمریکای شمالی برای تهیه پیتزا ضروری است.

امروزه Natrall یک سرآشپز است و پیتزای بانوک یکی از محبوب ترین پیتزاهای او است . اخیراً، او شروع به همکاری با کشاورزان گوشت پایدار محلی کرده است تا گوشت های محلی بیشتری را برای پیتزا تهیه کنند، مانند سالامی گوزن و پروشوتو اردک.