رسانه‌های آمریکایی این روزها به پدیده ای جدید به نام “رکود دوستی” می پردازند، که از ایالات متحده شروع شده و به سرعت به بقیه نقاط جهان سرایت می کند.
بر اساس داده‌های موسسه نظرسنجی گالوپ و مرکز بررسی زندگی آمریکایی، تعداد دوستی‌ها، محبت و همدردی در بین مردان، به ویژه مردان جوان، به طور پیوسته در حال کاهش است. بر اساس این آمار تعداد مردانی که حداقل شش دوست صمیمی دارند بین سال‌های 1990 تا 2020 به نصف کاهش پیدا کرده است. کارشناسان می گویند، تغییر عادات و سبک زندگی میزان رفاقت را تحت تاثیر قرار داده و بیش از 20 درصد از آمریکایی‌ها گزارش داده اند اصلاً دوست صمیمی ندارند.
سباستین تانگ، روانشناس و پزشک خانواده می‌گوید: اگر ابن آمار واقعی در نظر گرفته شوند، ما شاهد کاهش نگران‌کننده دوستی به عنوان یک نهاد و به عنوان یک مفهوم خواهیم بود.
تانگ تاکید می‌کند، شاید آنچه واقعاً در حال تغییر است، تصور ما از دوست صمیمی باشد. یعنی شاید ما در دنیایی از روابط در رسانه‌های اجتماعی، استاندر‌های دوستی واقعی خود را بالا برده‌ایم و چون بسیاری از روابط اجتماعی ما با استانداردهای جدید مطابقت ندارند، به همین خاطر آن را متوقف می‌کنیم. به عبارت دیگر، گاهی تضاد بین واقعیت روزمره و انتظارات ما باعث می‌شود که به دنبال دوستی‌های ایده‌آل باشیم.
