Health

محققانی که از آخرین دستورالعمل در مورد نوشیدن الکل جمایت می کنند، از Health Canada می‌خواهند یافته‌های وب‌سایت خود را به‌روزرسانی کند، تا مردم در مورد سطوح ایمن مصرف آگاه شوند. Jean-Yves وزیر بهداشت فدرال موافق است که کانادایی ها باید به آن “توصیه مهم” دسترسی داشته باشند. مرکز کانادایی مصرف مواد و اعتیاد (CCSA) در ژانویه گزارشی منتشر و گفت، شواهد علمی از سراسر جهان نشان می دهد هیچ مقدار الکل بی خطر نیست و مقدار کم خطر دو نوشیدنی در هفته تعریف می شود. بر اساس محدودیت های قبلی توصیه شده از سال 2011 مقدار کم خطر دو نوشیدنی در روز در نظر گرفته می شد که اطلاعات قدیمی هنوز در سایت آژانس فدرال باقی مانده است. Duclos گفت، مردم برای تصمیم گیری در مورد نوشیدن و سلامتی خود نیاز به دسترسی به جدیدترین داده های آنلاین دارند. او در مصاحبه ای گفت: من فکر می کنم هر کانادایی سزاوار است بداند کارشناسان چه اعتقادی دارند. در نهایت، این با مردم است که تصمیم می گیرند. آنها باید به راحتی به نوع اطلاعاتی که برایشان مهم است دسترسی داشته باشند. با این حال، Duclos گفت، نمی تواند بگوید آیا سایت به روز می شود یا خیر. او موضوع را به Carolyn Bennett وزیر بهداشت روان و اعتیاد ارجاع داد، اما سخنگوی وی گفت، وزیر برای اظهار نظر در دسترس نیست. دفتر Bennett در بیانیه ای اعلام کرد، دولت به مشارکت کانادایی ها در سیاست های مقابله با آسیب های مرتبط با الکل و تعیین بهترین رویکردها برای انتشار اطلاعات در مورد خطرات مربوط به مصرف الکل ادامه خواهد داد. ما معتقدیم که انجام این کار قبل از نهایی کردن ابزارهای راهنمایی خاص و روش های ارتباطی ضروری است. با این حال، Bennett متعهد به اجباری کردن برچسب های هشدار بر روی ظروف الکل، همانطور که در گزارش توصیه شده است، نیست. او در ماه فوریه گفت که امیدوار است صنعت به‌طور داوطلبانه موضوع برچسب‌گذاری را بپذیرد.

یک دهه از ممنوعیت استفاده از پارافین کلردار در کانادا می گذرد، اما یک مطالعه جدید از سوی دانشمندان دانشگاه تورنتو نشان داد، این مواد شیمیایی همچنان در اکثر محصولات پیدا می شوند. پارافین های کلردار به عنوان افزودنی پلاستیک ها، روغن ها و روان کننده ها استفاده می شود. به گفته دکتر استیون کوتارنا از دانشگاه تورنتو، مطالعه انسانی چندانی بر روی این مواد انجام نشده است، اما مطالعاتی که روی موش ‌ها انجام شد نشان داد، این مواد سرطان ‌زا بوده و موجب اختلال در رشد عصب ها می شوند. وی افزوده، تیم ما 96 مورد از مواد مصرفی ارزان‌ و روزمره از جمله اسباب ‌بازی‌ ها و کابل ‌های الکترونیکی را برای آزمایش وجود پارافین‌ های کلردار خریداری کرد. بعد از انجام آزمایشات، با کمال تعجب مشاهده کردیم این مواد در بیشتر مواردی که آزمایش کردیم، وجود دارند. وجود این مواد شیمیایی در اسباب بازی های کودکان نگران کننده است. این ماده شیمیایی در شامپوها نیز پیدا شده که گمان می رود ناشی از بطری آنها باشد. کوتارنا می گوید، مقامات فدرال باید در این مورد اقداماتی انجام دهند و خواستار انجام مطالعه بیشتر در مورد این مواد شیمیایی شد.

در اوایل ماه جاری، سازمان جهانی بهداشت (WHO) اولین گزارش خود را در مورد تلاش های جهانی برای کاهش مصرف سدیم منتشر کرد. و به نظر می رسد، ما آنطور که انتظار داشتیم کار نمی کنیم. به گفته WHO، جهان برای دستیابی به اهداف کاهش سدیم مورد توافق که برای محافظت در برابر بیماری های قلبی عروقی لازم است، خارج از مسیر قرار دارد. در اینجا آنچه باید در مورد گزارش جهانی WHO در مورد کاهش سدیم بدانید، به علاوه آنچه می توانید برای کاهش سدیم در رژیم غذایی خانواده خود انجام دهید، آمده است. پیشینه گزارش WHO به خوبی ثابت شده است که رژیم های غذایی ناسالم عامل اصلی بیماری های مزمن، به ویژه بیماری های قلبی عروقی است. علاوه بر این، بیشترین تعداد مرگ و میرهای مرتبط با رژیم غذایی، مربوط به مصرف بیش از حد سدیم است که یک عامل خطر ثابت برای افزایش فشار خون، حمله قلبی و سکته ایسکمیک است. (سکته مغزی ایسکمیک زمانی ایجاد می شود که یک لخته خون، جریان خون به مغز را قطع کند.) در سال 2013، تمام 194 کشور عضو WHO متعهد شدند مصرف سدیم را تا سال 2025 به میزان 30 درصد کاهش دهند. WHO از دولت ها خواست تا سیاست ها و برنامه های خود برای کاهش میزان سدیم در غذاهای فرآوری شده و آموزش مصرف کنندگان در مورد انتخاب غذاهای کم سدیم را اجرا کنند. گزارش جدید که در 9 مارس منتشر شد، اولین گزارشی است که پیشرفت هر یک از کشورهای عضو WHO را در تلاش برای کاهش سدیم در سال 2025 مستند می کند. بر اساس این گزارش، متوسط ​​مصرف جهانی سدیم 4310 میلی‌گرم در روز است که بسیار بیشتر از توصیه‌های WHO برای دریافت سدیم روزانه کمتر از 2000 میلی‌گرم است. از اکتبر 2022، تنها 5 درصد از کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت (نه کشور) امتیاز 4 بالاترین امتیاز ممکن را دریافت کردند. هر کدام حداقل دو سیاست اجباری کاهش سدیم و همه سیاست‌های توصیه شده مرتبط با سدیم WHO برای مبارزه با بیماری‌های مزمن را اجرا کرده بودند. کانادا امتیاز کشوری دو را دریافت کرد، به این معنی که دولت اقدامات داوطلبانه یا برای تشویق صنایع غذایی به کاهش سدیم یا تشویق مصرف کنندگان به انتخاب مواد غذایی سالم تر در مورد سدیم را انجام داده است. Health Canada هر دو را انجام داده است. در جولای 2022، Health Canada همچنین برچسب‌های غذایی بر روی بسته بندی را تنظیم کرد تا به مصرف‌کنندگان کمک کند انتخاب‌های غذایی سالم‌تری در مورد سدیم (و همچنین چربی اشباع شده و قندها) داشته باشند. برچسب اجباری جدید تکمیل کننده جدول حقایق تغذیه ای پشت بسته است که از سال 2007 اجباری می باشد. این برچسب روی غذاهای از پیش بسته بندی شده که 15 درصد ارزش روزانه (DV) سدیم و چربی اشباع شده و/یا قندها را برآورده می کنند یا از آن فراتر می رود، قرار می گیرند. تولیدکنندگان مواد غذایی تا 1 ژانویه 2026 فرصت دارند تا از این قانون پیروی کنند. (برای دریافت امتیاز سه، کانادا باید حداقل یک سیاست اجباری را برای کاهش سدیم در عرضه مواد غذایی اجرا کند، به عنوان مثال، تعیین حداکثر میزان سدیم در غذاها و غیره .) کاهش مصرف سدیم در خانه علیرغم اقدامات داوطلبانه Health Canada برای محدود کردن مصرف سدیم، اکثر کانادایی ها (از هر 10 نفر 6 نفر) همچنان سدیم بیش از حد مصرف می کنند که به طور متوسط ​​2760 میلی گرم در روز است. این مقدار در میان نوجوانان پسر (3320 میلی گرم) و در مردان 19 تا 50 ساله حتی بیشتر است. افراد مبتلا به فشار خون بالا باید مصرف روزانه سدیم را به 2000 میلی گرم محدود کنند. اکثر سدیمی که ما مصرف می کنیم – 77 درصد – از غذاهای بسته بندی شده و وعده های غذایی رستوران می آید، نه نمکدان. محصولات نانوایی (مانند نان، کلوچه، دسر، کراکر گرانولا)، گوشت های فرآوری شده (مانند سوسیس، گوشت اغذیه فروشی، بال مرغ، همبرگر، کوفته) و وعده های غذایی مخلوط (مانند پیتزا، لازانیا، خوراکی های یخ زده و پیش غذا، سیب زمینی یخ زده، سالادهای آماده) نیمی از سدیم مصرفی کانادایی ها را تشکیل می دهند. سایر مشارکت کنندگان بزرگ پنیر، سوپ، سس و چاشنی ها هستند. برچسب های تغذیه ای روی غذاهای بسته بندی شده و آماده را بخوانید. از درصد ارزش روزانه (DV) برای درک میزان سدیم در یک وعده از محصول غذایی استفاده کنید. پنج درصد یا کمتر DV کمی در نظر گرفته می شود. 15 درصد یا بیشتر مقدار زیاد در نظر گرفته می شود. برای مصرف کمتر سدیم، نسخه های خانگی از محصولات پخته شده تجاری، سس پاستا و سوپ درست کنید. به جای گوشت های اغذیه فروشی، سینه بوقلمون یا مرغ را برای ساندویچ و سالاد کباب کنید. غذاهای خانگی را بیشتر میل کنید. وعده های غذایی رستوران می تواند به طرز شگفت انگیزی سرشار از سدیم باشد. اگر از خدماتی مانند Hello Fresh و Chef’s Plateاستفاده می کنید، قبل از ثبت سفارش هفتگی، اطلاعات تغذیه را بخوانید. غیر معمول نیست که یک وعده غذایی – حتی غذاهایی که کالری یا کربوهیدرات کمتری دارند، بین 1000 تا 2000 میلی گرم سدیم داشته باشند (برخی حتی بیشتر).

مقامات بهداشتی BC در حال پایان دادن به لزوم استفاده از ماسک در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی و اثبات واکسیناسیون برای بازدیدکنندگان از خانه‌های مراقبت از سالمندان هستند زیرا همه‌گیری COVID-19 پس از سه سال طولانی و طاقت‌فرسا در حال از بین رفتن است. دکتر Bonnie Henry مسئول بهداشت استان و Adrian Dix وزیر بهداشت، در بیانیه مشترکی کاهش محدودیت‌ها را اعلام کردند. Henry گفت، موارد بستری شدن در بیمارستان و مرگ‌های مرتبط با کووید-19 در ماه‌های اخیر عمدتاً ثابت بوده‌اند، و تلفات سایر ویروس‌های تنفسی مانند آنفولانزا و RSV پس از یک فصل پاییز و زمستان “چالش‌برانگیز” که فشار مداوم بر سیستم و کارکنان مراقبت های بهداشتی بریتیش کلمبیا وارد کرده بود، رو به کاهش است. در این بیانیه آمده است: همه‌گیری کووید-19 زمان چالش‌برانگیزی برای همه بود و مردم بریتیش کلمبیا انعطاف‌پذیری و فداکاری باورنکردنی را در تلاش‌های خود برای مبارزه با ویروس نشان دادند. در حالی که اکثر محدودیت‌ها برداشته شده‌اند، Henry می‌گوید، کارکنان مراقبت‌های بهداشتی همچنان ملزم به واکسینه شدن کامل هستند. و ممکن است در موقعیت‌های پرخطر که بیمار در برابر بیماری‌های عفونی آسیب‌پذیر است، ماسک لازم باشد. وی همچنین گفت، برخی از محدودیت‌ها ممکن است در صورت بازگشت مجدد موارد کووید-19، بستری شدن در بیمارستان یا مرگ و میر، در پاییز دوباره اعمال شوند و خاطرنشان کرد، کارشناسان هنوز در حال بررسی فصلی بودن ویروس کرونا هستند. او گفت: در حال حاضر شاهد کاهش همه ویروس‌های تنفسی بوده‌ایم که به ما امکان می‌دهد تا با اطمینان در حذف برخی از اقداماتی که وجود داشت به جلو برویم. مهم است که بدانیم کووید-19 هنوز با ما است، و به همین دلیل، ما باید هوشیار باشیم و برای کنترل وضعیت به نظارت ادامه دهیم. در داده‌های هفتگی کووید، 21 مورد مرگ و میر دیگر در هفته 26 مارس تا 1 آوریل در میان افرادی که در 30 روز قبل از مرگ آزمایششان مثبت شده بود، ثبت شد. 282 نفر روز پنجشنبه در بیمارستان بستری بودند که 21 نفر از آنها در بخش مراقبت های ویژه هستند. از این هفته، یک واکسن تقویت کننده بهاره برای افراد بالای 80 سال و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف در دسترس خواهد بود. Henry گفت، تزریق واکسن تقویت کننده برای عموم مردم توصیه نمی شود و هیچ تصمیمی در مورد واکسیناسیون معمول کووید-19 در استان در آینده اتخاذ نشده است.

ماه فوریه سال گذشته، فراخوان محصولات کارخانه بزرگ Abbott Nutrition تولیدکننده شیرخشک، باعث تعطیلی این کارخانه ی مستقر در میشیگان شد. این کارخانه بخش قابل توجهی از بازار کانادا را در اختیار داشت. کانادا هیچ کارخانه تولیدکننده شیر خشکی ندارد، بنابراین کاملا به واردات به خصوص از ایالات متحده متکی است. این کارخانه کار خود را از جولای ۲۰۲۲ مجددا آغاز کرد، اما هنوز به ظرفیت تولید عادی بازنگشته است. هنوز مشکلاتی در زنجیره تأمین شیرخشک وجود دارد. شیرخشک مایع و آماده در دسترس هست اما شیرخشک پودری که قیمت کمتری دارد، با کمبود مواجه است. وزارت بهداشت کانادا گفت، مقدار زیادی از این نوع شیرخشک وارد و به فروشگاه‌ های سراسر کشور ارسال شده است. همچنین کمبود شیرخشک های ضد آلرژی کاهش یافته و عرضه آن محدود اما مستمر و پایدار است. همچنین وزارت بهداشت کانادا و سازمان بازرسی مواد غذایی کانادا، یک سیاست موقت را تا پایان سال راه اندازی و اجازه داده اند شیرخشک های بیشتری که دارای برچسب دوزبانه نیستند، وارد کانادا شوند. کارشناسان توصیه می کنند، والدینی که نوزادانشان به شیر خشک مخصوص نیاز دارند، قبل از تمام شدن شیرخشک فعلی با داروساز خود صحبت کنند تا بتوانند برای تهیه و سفارش بیشتر آن اقدام کنند. آن والدینی که از شیرخشک معمولی برای نوزادان خود استفاده می کنند می توانند از برندهای معادل استفاده کنند. به گفته کارشناسان، والدین نباید شیرخشک کمتری را با آب بیشتر مخلوط کنند تا زمان استفاده از شیرخشک را طولانی تر کنند چون ‌این امر از نظر تغذیه و انرژی، سلامت نوزادان را به خطر می اندازد. همچنین والدین نباید شیر گاو یا گیاهی را جایگزین شیر خشک کنند.

مرکز خدمات حمایت از زنان آسیب‌دیدهBWSS خدمات حقوقی خود را برای کسانی که قربانی خشونت خانگی هستند، گسترش خواهد داد. در این مرکز به بازماندگان خشونت خدمات حقوقی تخصصی، چند زبانه و فرهنگی ارائه می‌ شود. Amanda Kroetsch چهار سال پیش پس از تجربه آزار و اذیت از طرف شریک زندگی اش با این مرکز ارتباط برقرار کرد. وی گفت، یادم می‌آید که واقعا ترسیده بودم و چیزهای زیادی در ذهنم می‌گذشت، ولی پس از اولین تماس با BWSS دوباره امیدوار شدم. Summer Rain وکیل حقوقی این سازمان در تمام مراحل قضایی از آماندا حمایت کرد. Summer Rain می گوید، یک مرکز حمایتی که همه عناصر لازم را یک جا داشته باشد و تمام این مسائل منقطع را به یکدیگر متصل کند باعث تقویت پاسخدهی به مددجویان می شود. خدمات این سازمان شامل مهاجرت، رفاه کودکان، مسائل جنایی و خانواده است. او گفت، قربانیان معمولا برای هر کدام از خدمات بالا لازم است به یک سازمان جدا مراجعه کنند. اما داشتن این کلیت و رویکرد کلی ما باعث تجربه بسیار منحصر به فرد این افراد می‌شود. ده‌ها کارآموز حقوقی و وکلای داوطلب در این سازمان کار می کنند و تنها 4 کارمند دارد. بر اساس گزارش جدیدی که از سوی Canadian Femicide Observatory for Justice and Accountability منتشر شد، نیاز به خدمات حمایتی برای خشونت ناشی از جنسیت دچار افزایش شده است. در ۵ سال گذشته ۸۵۰ زن و دختر در کانادا کشته‌ شده‌اند که در ۸۲ درصد از این موارد متهم پرونده مرد بوده‌ است. BWSS اعلام کرد، از سال ۲۰۲۱، ۱۱ هزار نفر با این سازمان تماس گرفته‌ و درخواست دریافت خدمات حقوقی کرده‌اند. Angela Marie MacDougall، مدیر اجرایی BWSS گفت، این سازمان شامل مجموعه کاملی از خدمات دیگر از جمله پشتیبانی در زمان بحران، گروه‌های حمایتی و مشاوره است. این مجموعه ای از خدمات کامل برای کمک به کسانی است که قربانی خشونت خانگی هستند. خدمات BWSS به آماندا کمک کرد تا در دادگاه با متجاوز خود برخورد مستقیم نداشته باشد. وی می‌گوید، پرونده‌اش همچنان در دادگاه در حال بررسی است، اما قصد دارد در آینده به BWSS بپیوندد تا از زنان دیگری که تجربیات مشابه داشتند حمایت کند.

به کانادایی ها توصیه می شود پس از فراخوان دوم محصولات یک شرکت محصولات تمیز کننده گیاهی آمریکایی، مواد شوینده و نرم کننده لباس های خود را بررسی کنند. در 1 دسامبر 2022، Health Canada یک فراخوان در سراسر کشور از The Laundress برای دسته‌هایی از مواد شوینده لباس‌شویی، نرم‌کننده پارچه و پاک‌کننده‌های خانگی، به دلیل خطر قرار گرفتن در معرض باکتری‌ها صادر کرد. وزارت بهداشت فدرال روز 31 مارس، دومین فراخوان را برای شرکت مستقر در نیویورک به دلیل خطر شیمیایی منتشر کرد که شامل نرم‌کننده‌های پارچه The Laundress است، این محصولات دارای نشان “The Laundress – New York” در بالای برچسب هستند و به صورت جداگانه، در کیت یا به عنوان بخشی از یک بسته به فروش می‌رسند. همه کدها در حال فراخوانی هستند. بر اساس این اطلاعیه، نرم‌کننده‌های پارچه می‌توانند حاوی یک ناخالصی شیمیایی، اکسید اتیلن، یک ماده سرطان‌زا باشند که در صورت مواجهه طولانی‌مدت مستقیم و قابل توجه می‌تواند اثرات نامطلوبی برای سلامتی ایجاد کند. Laundress گزارش داد، تقریباً 13000 واحد از محصول آسیب دیده در کانادا فروخته شد. تا 28 مارس گزارشی از مصدومیت گزارش نشده است. اگر هر یک از محصولات فراخوان شده را دارید، فوراً استفاده از آنها را متوقف کنید. برای بازپرداخت با Laundress تماس بگیرید. اگر درخواست بازپرداخت برای اولین فراخوان محصول در سال 2022 ارسال کرده اید، و اگر محصولات فراخوان شده را در ژانویه 2021 یا بعد از آن خریداری کردید، درخواست جدیدی ارسال کنید. می‌توانید با استفاده از عکس کد با حروف اول و تاریخ نوشته شده بر روی آن، درخواست بازپرداخت کنید. در صورت خرید آنلاین می توانید آدرس ایمیل خود را برای بازپرداخت ارسال کنید. اگر محصولات فراخوان شده را قبل از ژانویه 2021 خریداری کرده‌اید، از کد با حروف اول و تاریخ نوشته شده در نشانگر عکس بگیرید و برای بازپرداخت کامل قیمت خرید، با رسید، یا قیمت خرده‌فروشی پیشنهادی سازنده، با Laundress تماس بگیرید. پس از درخواست بازپرداخت، محصول را با بستن محکم بطری و قرار دادن آن در سطل زباله خانگی، دور بیندازید. Health Canada تاکید می کند، شما نباید محصول را قبل از دور انداختن خالی کنید. برای هرگونه سوال بیشتر، از دوشنبه تا جمعه، از ساعت 9 صبح تا 5 بعد از ظهر، با شماره (800) 681-1915 The Laundress تماس بگیرید. یا به صورت آنلاین در The Laundress Recall یا در The Laundress برای اطلاعات بیشتر روی Get Started در صفحه اصلی شرکت کلیک کنید.

عرضه غیرقانونی زایلازین یک نوع آرامبخش مخصوص حیوانات در کانادا بیشتر شده است. کنشگران خواستار انجام اقدامات بیشتر برای رسیدگی به این پدیده هستند. این ماده جان مصرف کنندگان مواد مخدر را به خطر می اندازد. این آرامبخش بسیار قوی دامپزشکی که به نام داروی زامبی معروف است، در ترکیب با اُپیوئیدها استفاده می شود تا اثربخشی آن طولانی تر شود. این ماده مخدر می تواند باعث ساعت ها بیهوشی و زخم های وحشتناک و دردناک منجر به قطع عضو شود. زایلازین به عنوان آرامبخش حیوانات بزرگ مانند اسب استفاده می شود، استفاده از آن برای انسان در کانادا تایید نشده است. اثرات طولانی مدت آن بر سلامت انسان مشخص نیست اما می تواند میزان تنفس، فشار خون و ضربان قلب را کاهش دهد. به گزارش وزارت بهداشت کانادا در سال 2018، تنها پنج نمونه از زایلازین توسط سرویس آنالیز داروی بهداشت کانادا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت اما تا سال 2019، این رقم به 205 مورد و در سال گذشته به 1350 مورد افزایش یافت. داروی نالوکسون که برای رفع کامل یا بخشی از اثر داروهای اپیوئیدی استفاده می شود، در مقابل زایلازین بی تاثیر است، به این معنی که امکان احیای افراد مصرف کننده زایلازین وجود ندارد. اثرات کوتاه‌ مدت این داروی مخرب شامل بیهوشی چندساعته، احتمال دزدی از فرد، آسیب ‌های فیزیکی و سوء استفاده جنسی و اثرات طولانی مدت استفاده از آن زخم ‌های عفونی جدی است که می تواند به از بین رفتن بافت و اعضای بدن منجر شود. طبق آخرین داده‌ های دولت فدرال، در نیمه اول سال گذشته، در مجموع 3556 مورد مرگ مشکوک به اووردوز ناشی از مواد مخدر گزارش شد که برابر با 20 مرگ در روز است در صورتی که این رقم در سال 2016 هشت مرگ در روز و در سال 2018 دوازده مرگ در روز بود. از ژانویه 2016 تا جون 2022، در مجموع 32632 مرگ و میر ناشی از مواد مخدر در کانادا رخ داده است.

روش های درمانی EVT  جداسازی لخته از درون رگ، یک روش نسبتا جدید در درمان سکته مغزی ایسکمیک (انسدادی) است. انیستیتو مغز هوچکیس دانشگاه کلگری در سال 2015، مطالعه ای انجام داد که نشان داد، به لطف EVT نتایج مثبت بیماران سکته مغزی از 20 درصد به 55 درصد افزایش یافته است. در این روش جدید، دستگاه ‌های کوچکی از یکی از شریان ‌های کشاله ران وارد بدن شده و سپس با استفاده از ساکشن یا لوله ‌هایی به نام استنت، لخته خونی که باعث سکته شده است، بیرون کشیده می شود. امروزه از EVT در 25 تا 30 بیمارستان بزرگ سراسر کانادا استفاده می شود و به گفته پزشکان، اثر درمانی بالایی دارد. بعد از تشخیص سکته مغزی، پزشکان بررسی های بالینی و تصویربرداری را انجام می ‌دهند تا مشخص شود آیا بیمار لخته خون دارد یا خیر و اگر دارد، در کجای بدن قرار گرفته است. اگر لخته خون در عروق قابل درمان باشد، EVT انجام خواهد شد. این روش هم بدون بیهوشی و هم با بیهوشی انجام می شود و بسیار مهم است که سر بی حرکت باشد. در حال حاضر، EVT تنها برای بیمارانی استفاده می شود که سکته مغزی ایسکمیک شدیدی داشته باشند، به طوری که خون رسانی به بخشی از مغز قطع شده یا کاهش یافته باشد.

داستان ناگفته ای پشت برنامه های کانادا برای افزایش اهداف مهاجرتی سالانه از حدود 250000 به نیم میلیون تا سال 2025 وجود دارد. بله، جنگ ها، قحطی، تبعیض، فقر و تغییرات آب و هوایی دلایل بشردوستانه زیادی برای استقبال از افراد بیشتری به کانادا می دهد. همینطور بسیاری از مشاغل خالی در کشور ما که نیاز به پر شدن دارند. اما مهاجرت بیشتر به سیاستمداران استانی و فدرال نیز اجازه می‌دهد تا از گفت‌وگوی سخت با baby boomers در مورد مالیات اجتناب کنند. با طفره رفتن از آن، خطر آسیب رساندن به تازه واردان و فرزندان و نوه های boomers را داریم. برای کاهش این خطر، ما شدیداً نیاز داریم دولت‌هایمان تغییراتی را که در مالیات برنامه بازنشستگی کانادا در اواسط دهه 1990 ایجاد شده بود، و در مراقبت‌های پزشکی و امنیت سالمندی (OAS) اعمال نمی‌شد، بازنگری کنند. چالش اینجاست: زمانی که boomers به عنوان بزرگسالان جوان شروع به کار کردند، به ازای هر فرد بالای 65 سال، 6.9 کانادایی در سن کار وجود داشت. اکنون 3.3 وجود دارد. اگر مراقبت‌های پزشکی و OAS روی یک سیستم بهداشتی ساخته شده باشند، مشکلی ایجاد نمی‌کند. سیستم مالیاتی که کانادایی ها را ملزم می کند در طول سال های کاری خود برای حمایت های بهداشتی و درآمدی در دوران بازنشستگی پول بپردازند. اما سیاست ما به استثنای CPP اینگونه نیست. در اواسط دهه 1990، دولت فدرال تشخیص داد، کاهش نسبت کارگران به بازنشستگان نیازمند تغییراتی در CPP است. برای حفظ برنامه برای نسل های آینده، CPP به یک سیستم پیش پرداخت تغییر شکل داد. پرداخت هایی که افراد در طول عمر کاری خود پرداخت می کنند به میانگین هزینه مزایای CPP که انتظار می رود در آینده استفاده کنند نزدیک تر است. این تغییر نرخ مشارکت سالانه CPP را تا 65 درصد افزایش داد اما دوام طولانی مدت برنامه را تضمین کرد. متأسفانه، دولت‌های کانادا به طور مشابه جمع‌آوری درآمد را برای OAS و مراقبت‌های پزشکی را تطبیق ندادند. دولت ها در هر سال درآمد جمع آوری می کنند تا با هزینه مزایای پرداخت شده در همان سال به هر کسی که از این برنامه ها استفاده می کند مطابقت داشته باشد. این فقدان آینده نگری به این معناست که بودجه های دولتی اکنون در وضعیت نامطمئنی قرار دارند. Boomers طبق قوانین روز مالیات‌ها را پرداخت کردند. اما آن قوانین از آنها می خواست که برای درصد کمتری از بازنشستگانی پرداخت کنند، نه برای هزینه کامل مراقبت های پزشکی و حمایت درآمدی که در واقع استفاده می کردند. در نتیجه، این قوانین در معرض خطر باقی ماندن صورت‌حساب‌های پرداخت نشده برای فرزندانشان یا کمبود بودجه عمومی برای مراقبت‌های پزشکی و OAS هستند که Boomers به طور فزاینده‌ای به آن تکیه خواهند کرد. با توجه به این میراث تاریخی، اهداف مهاجرتی بزرگتر برای دولت ها جذاب است. به جای صحبت در مورد اینکه آیا Boomers به اندازه کافی مالیات پرداخت می کنند تا هزینه مراقبت های پزشکی و OAS خود را به طور کامل پوشش دهند، کانادا قصد دارد کارگران بیشتری را جذب کند تا تعداد کل افراد در دسترس برای پرداخت مالیات را افزایش دهد. این ممکن است راه حل خوبی باشد، اما دعوت برای آمدن به کانادا آن چیزی نیست که قبلا بود. در حال حاضر 17 سال طول می کشد تا پیش پرداخت یک خانه متوسط ​​در کانادا پس انداز شود، در مقایسه با 5 تا 7 سال در دهه 1970 تا 1990. در حالی که در دهه‌های گذشته برای تازه‌واردان این امکان وجود داشت که رویای کانادایی را باور کنند که یک خانه خوب برای یک خانواده سخت‌کوش در دسترس است، این رویا به‌ویژه در بریتیش کلمبیا و انتاریو به طور فزاینده‌ای دست نیافتنی شده است. یک واقعیت غم انگیز این است که فرزندان مهاجرانی که در دهه 1970 تا 1990 وارد شده اند، اغلب بیشتر از والدینشان با مقرون به صرفه بودن مسکن دست و پنجه نرم می کنند. آنها با وجود اینکه ممکن است تحصیلات بهتری داشته باشند و شغل های پردرآمدتری نسبت به والدینشان در دهه های قبل از ورود به کانادا پیدا کرده باشند، بیشتر با مشکل مواحه هستند. در اینجا ما یک حقیقت سخت را کشف می کنیم. تعداد بسیار بیشتری از تازه واردان که دولت های ما قصد جذب آنها را دارند، به جوانان کانادایی در جستجوی مسکن مقرون به صرفه می پیوندند و برای یافتن آن تلاش خواهند کرد. تعداد فزاینده‌ای از تازه‌واردهای بدون تقصیر، تقاضا برای مسکن را افزایش می‌دهند و قیمت مسکن را بالا می‌برند. افزایش قیمت ها ثروت مسکن را برای صاحبان خانه های قدیمی، افزایش می دهد و این ثروت اضافی تا حد زیادی از مالیات محافظت می کند. همان راه حلی که دولت ها را قادر می سازد از درخواست از boomers برای پرداخت مالیات بیشتر برای مراقبت های پزشکی و OAS خودداری کنند، به بسیاری از صاحبان خانه های پررونق کمک می کند تا به ثروت تحت پوشش مالیاتی دست یابند. در تمام این مدت، این استراتژی قیمت مسکن را برای فرزندان و نوه‌های آن‌ها، همراه با تازه‌واردانی که به کشورمان می آیند، از بین می‌برد. جای تعجب نیست که سیاستمداران بخواهند از صحبت با افراد boomers در مورد مالیات اجتناب کنند، زیرا این یک تجارت پرخطر در زمان انتخابات است. اما ما باید با بازگشت به این سوال راهی برای غلبه بر این سکوت پیدا کنیم: چرا ما مالیات را برای CPP دهه ها پیش تغییر دادیم اما برای OAS و مراقبت های پزشکی تغییر ندادیم؟ و در حال حاضر چه کاری می توان انجام داد تا درآمد اضافی برای مراقبت های پزشکی و OAS از boomers (مرفه) به منظور جبران فقدان انطباق دهه های قبل به دست آورد؟ اگر به این سؤالات توجه نکنیم، در مسیر تأمین رفاه بسیاری از کانادایی‌های boomers به قیمت تضعیف امنیت مالی کسانی که راه آنها را دنبال می‌کنند، از جمله فرزندان، میلیون‌ها زحمتکش و مهاجران باقی می‌مانیم.